Andres Bonifacio Bayani ng Pilipinas

Andres Bonifacio

Buhay: November 30, 1863 - May 10, 1897 (33 taong gulang)

Ang Ama ng Himagsikan 

Ang Ama ng Katipunan

Ang Dakilang Maralita

Ang buong pangalan ni Andres Bonifacio ay  Andrés Bonifacio y de Castro. Ipinanganak siya sa Tondo, Maynila. Siya ay panganay sa limang anak nina Santiago Bonifacio at Catalina de Castro.

Edukasyon ni Andres Bonifacio

Si Andres Bonifacio ay walang pormal na edukasyon. Nagsimula siyang mag-aral sa paaralang Don Guillermo Osmena ngunit siya'y maagang nahinto sa pag-aaral bunga na rin sa kahirapan. Subalit hindi naging hadlang ang kahirapan upang siya ay matuto. Marunong siyang bumasa at sumulat. Magaling rin siya sa pagsasalita sa wikang Kastila. Ito ay dahil sa kanyang sariling pagsisikap.

Mahilig siyang magbasa at ginugugol niya ang libreng oras niya sa pagbabasa. Ilang sa mga librong nabasa niya ay ang Noli Me Tangere at El Filibusterismo ni Jose Rizal, Les Miserables ni Victor Hugo, at The Wandering Jew ni Eugene Sue.

Ang Katipunan ni Andres Bonifacio

Ang kanyang mga nabasa ang nagsilbing inspirasyon upang itatag niya ang Katipunan o' KKK (Kataastaasang Kagalanggalangang Katipunan ng mga Anak ng Bayan). Ang layunin ng kapisanang ito ay magkaisa ang mga Pilipino at mag-alsa laban sa mga Kastila upang makamit ang kalayaan. Naging katulong niya si Emilio Jacinto sa Katipunan.

Naging asawa niya si Gregoria de Jesus, isang taga-Caloocan. Si Gregoria ay napabilang sa mga babaeng kasapi ng KKK.

Noong ika-23 ng Agosto, taong 1896 ay pinangunahan niya ang pagpunit ng sedula at iwinagayway ang mga bandilang pula, hudyat ng pagsisimula ng himagsikan laban sa Kastila. Ang makasaysayan pangyayaring ito ay tinawag na "Unang Sigaw Sa Pugadlawin".

Ang Kamatayan ni Andres Bonifacio

Makalipas ang ilang taon, ang katipunang itinatag ni ANdres Bonifacio ay nahati sa dalawang grupo - ang Magdalo na pinamumunuan ni Emilio Aguinaldo at ang Magdiwang na pinamumunuan niya. Dumating ang puntong hindi naging maganda ang relasyon ng dalawang grupo.

Noong ika-22 ng Marso, taong 1897, nagtatag ang mga Pilipino ng Rebolusyonaryong Gobyerno kung saan si Emilio Aguinaldo ang presidente. 

Si Andres Bonifacio at ang kanyang kapatid na si Procopio Bonifacio ay nadakip ng mga tauhan ni Emilio Aguinaldo. Sila ay iniharap sa isang paglilitis at nahatulan ng parusang kamatayan.

Si Andres Bonifacio at Procopio Bonifacio ay binaril at namatay noong ika-10 ng Mayo taong 1897 sa Bundok Buntis na nasasakupan ng lalawigan ng Cavite.